பிரஹஸ்த வதம் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 058 (61)

Prahasta killed | Yuddha-Kanda-Sarga-058 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: பிரஹஸ்தனின் ஆற்றல்; பிரஹஸ்தனுடன் போரிட்டு அவனைக் கொன்ற நீலன்...

அரிந்தமனான {பகைவரை அடக்குபவனான} ராமன், போருக்குரிய ஆவலுடன் புறப்பட்டு வந்த பிரஹஸ்தனைக் கண்டு, புன்னகையுடன் விபீஷணனிடம் {பின்வருமாறு} சொன்னான்:(1) “மஹத்தான பலம் {படை} சூழ மஹாவேகத்துடன் வரும் இந்த மஹாகாயன் {பேருடல் படைத்தவன்} யார்?{2} மஹாபாஹுவே, வீரியவந்தனான இந்த நிசாசரனை {இரவுலாவியைக்} குறித்து எனக்குச் சொல்வாயாக” {என்று கேட்டான் ராமன்}.(2,3அ)

யுத்த காண்டம் 058ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே யுத்³த⁴காண்டே³ அஷ்டபஞ்சாஷ²꞉ ஸர்க³꞉

தத꞉ ப்ரஹஸ்தம் நிர்யாந்தம் த்³ருஷ்ட்வா ரணக்ருதோத்³யமம் |

உவாச பஸ்மிதம் ராமோ விபீ⁴ஷணமரிந்த³ம꞉ || 6-58-1

க ஏஷ ஸுமஹாகாயோ ப³லேன மஹதா வ்ருத꞉ |

ஆக³ச்ச²தி மஹாவேக³꞉ கிம்ரூபப³லபௌருஷ꞉ || 6-58-2

ஆசக்ஷ்வ மே மஹாபா³ஹோ வீர்யவந்தம் நிஷா²சரம் |

ராக⁴வஸ்ய வச꞉ ஷ்²ருத்வா ப்ரத்யுவாச விபீ⁴ஷண꞉ || 6-58-3

ஏஷ ஸேனாபதிஸ்தஸ்ய ப்ரஹஸ்தோ நாம ராக்ஸஸ꞉ |

லங்காயாம் ராக்ஷஸேந்த்³ரஸ்ய த்ரிபா⁴க³ப³லஸம்வ்ருத꞉ || 6-58-4

வீர்யவானஸ்த்ரவிச்சூ²ர꞉ ஸுப்ரக்²யாதபராக்ரம꞉ |

பிரஹஸ்தன் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 057 (46)

Prahasta | Yuddha-Kanda-Sarga-057 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: தன் தலைமைத் தளபதியான பிரஹஸ்தனைப் போர்க்களத்திற்கு அனுப்பிய ராவணன்...

அகம்பனன் வதம் செய்யப்பட்டதைக் கேள்விப்பட்ட ராக்ஷசேஷ்வரன் {ராவணன்}, சற்றே தீன முகத்துடன் தன் அமைச்சர்களைப் பார்த்தான்.(1) இராக்ஷசாதிபனான அந்த ராவணன், ஒரு முஹூர்த்தம் சிந்தித்து, மந்திரிகளுடன் கலந்தாலோசித்துவிட்டு, முற்பகலில்,{2} சர்வ குல்மங்களையும் {படைகள் அனைத்தையும்} பார்வையிட்டபடியே லங்காம்புரீயைச் சுற்றி வந்தான்.(2,3அ) ஏராளமான குல்மங்களால் {படைகளால்} சூழப்பட்டிருந்த அந்த ராக்ஷசகணங்கள், பதாகைகள், துவஜங்கள் ஆகியவற்றால் அலங்கரிக்கப்பட்ட லங்கா நகரத்தைப் பாதுகாத்துக் கொண்டிருப்பதைக்  கண்டான்.(3ஆ,4அ) 

யுத்த காண்டம் 057ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே யுத்³த⁴காண்டே³ ஸப்தபஞ்சாஷ²꞉ ஸர்க³꞉

அகம்பன வத⁴ம் ஷ்²ருத்வா க்ருத்³தோ⁴ வை ராக்ஷஸ ஈஷ்²வர꞉ |

கிஞ்சித்³ தீ³ன முக²ஷ்² ச அபி ஸசிவாம்ஸ் தான் உதை³க்ஷத || 6-57-1

ஸ து த்⁴யாத்வா முஹூர்தம் து மந்த்ரிபி⁴ஹ் ஸம்விசார்ய ச |

ததஸ்து ராவண꞉ பூர்வதி³வஸே ராக்ஷஸாதி⁴ப꞉ || 6-57-2

புரீம் பரியயௌ லன்காம் ஸர்வான் கு³ள்மான் அவேக்ஷிதும் |

தாம் ராக்ஷஸ க³ணைர் கு³ப்தாம் கு³ள்மைர் ப³ஹுபி⁴ர் ஆவ்ருதாம் || 6-57-3

த³த³ர்ஷ² நக³ரீம் லன்காம் பதாகா த்⁴வஜ மாலினீம் |

அகம்பன வதம் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 056 (39)

Akampana killed | Yuddha-Kanda-Sarga-056 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: அகம்பனனுக்கும், ஹனுமானுக்கும் இடையில் நடந்த பெரும்போர்; அகம்பனனைக் கொன்ற ஹனுமான்...

அகம்பனன், யுத்தத்தில் வானரசத்தமர்களால் {வலிமைமிக்க வானரர்களால்} செய்யப்பட்ட அந்த மஹத்தான கர்மத்தைக் கண்டு, தீவிரமான கோபத்தால் பீடிக்கப்பட்டான்.(1) சத்ருக்களின் கர்மத்தைக் கண்டு, குரோதத்தில் மூர்ச்சித்த ரூபத்துடன், தன் பரம கார்முகத்தை {கோபத்தில் மெய்மறந்த வடிவத்துடன், தன் பெரும் வில்லை} அசைத்தபடி சாரதியிடம் {பின்வரும்} வாக்கியத்தைக் கூறினான்:(2) “சாரதியே, பலவான்களான இவர்கள், ரணத்தில் {வானரர்கள், போரில்} ஏராளமான ராக்ஷசர்களைக் கொல்வதெங்கேயோ, அங்கே ரதத்தைத் துரிதமாகச் செலுத்துவாயாக.(3) பலவான்களும், பயங்கரக் கோபம் கொண்டவர்களுமான இந்த வானரர்கள், மரங்கள், சைலங்கள் {மலைகள்}, ஆகியவற்றை ஆயுதங்களாகக் கொண்டு, அதோ என் முன் நிற்கின்றனர்.(4) சமரில் சிலாகித்துக் கொள்ளும் {தற்புகழ்ச்சி செய்யும்} இவர்களைக் கொல்ல நான் இச்சிக்கிறேன். இவர்கள் சர்வ ராக்ஷச பலத்தையும் {படையையும்} சிதைப்பதாகத் தெரிகிறது” {என்றான் அகம்பனன்}.(5)

யுத்த காண்டம் 056ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே யுத்³த⁴காண்டே³ ஷட்பஞ்சாஷ²꞉ ஸர்க³꞉

தத்³ த்³ருஷ்ட்வா ஸுமஹத் கர்ம க்ருதம் வானர ஸத்தமை꞉ |
க்ரோத⁴ம் ஆஹாரயாம் ஆஸ யுதி⁴ தீவ்ரம் அகம்பன꞉ || 6-56-1

க்ரோத⁴ மூர்சித ரூபஸ் து த்⁴னுவன் பரம கார்முகம் |
த்³ருஷ்ட்வா து கர்ம ஷ²த்ரூணாம் ஸாரதி²ம் வாக்யம் அப்³ரவீத் || 6-56-2

தத்ர ஏவ தாவத் த்வரிதம் ரத²ம் ப்ராபய ஸாரதே² |
ஏதே அத்ர ப³ஹவோ க்⁴னந்தி ஸுப³ஹூன் ராக்ஷஸான் ரணே || 6-56-3

ஏதே அத்ர ப³லவந்தோ ஹி பீ⁴ம காயாஷ்² ச வானரா꞉ |
த்³ரும ஷை²ல ப்ரஹரணாஸ் திஷ்ட²ந்தி ப்ரமுகே² மம || 6-56-4

ஏதான் நிஹந்தும் இச்சாமி ஸமர ஷ்²லாகி⁴னோ ஹ்ய் அஹம் |
ஏதை꞉ ப்ரமதி²தம் ஸர்வம் த்³ருஷ்²யதே ராக்ஷஸம் ப³லம் || 6-56-5

மீண்டும் அகம்பனன் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 055 (32)

Akampana again | Yuddha-Kanda-Sarga-055 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: போரிடச் செல்லுமாறு அகம்பனனிடம் சொன்ன ராவணன்; தீய சகுனங்களைக் கண்டும் கலங்காமல் போரிடச் சென்ற அகம்பனன்...

வஜ்ரதம்ஷ்ட்ரன் வாலிபுத்திரனால் {அங்கதனால்} கொல்லப்பட்டதைக் கேட்ட ராக்ஷசேஷ்வரன் ராவணன், {தன் அருகில்} கைகளைக் கூப்பி நின்றிருந்த பலாதியக்ஷனிடம் {படைத் தலைவனிடம்} இதைச் சொன்னான்:(1) “வெல்லப்பட முடியாத பீமவிக்கிரமர்களான ராக்ஷசர்கள், சர்வ சஸ்திர, அஸ்திர கோவிதரான அகம்பனரை[1] முன்னிட்டுக் கொண்டு சீக்கிரம் புறப்பட்டுச் செல்லட்டும்.(2) யுத்தத்தில் சாஸ்தரும், கோப்தரும், நேதாவுமான இந்த சத்தமர் {போரில் தண்டிப்பவரும், பாதுகாக்கிறவரும், தலைவரும், ஆளுமைகளில் சிறந்தவருமான இந்த அகம்பனர்}, நித்யம் எனக்கு நன்மையை விரும்புகிறவர்; நித்யம் சமரில் {போரில்} பிரியங் கொண்டவர்.(3) இவர் காகுத்ஸ்தர்கள் {ராமலக்ஷ்மணர்கள்}, மஹாபலம் பொருந்திய சுக்ரீவன் ஆகியோரை வென்று,  கோரமான வானரர்கள் பிறரையும் கொல்வார் என்பதில் சந்தேகத்திற்கு இடமில்லை” {என்றான் ராவணன்}.(4)