தூம்ராக்ஷன் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 051 (36)

Dhumraksha | Yuddha-Kanda-Sarga-051 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: இராமலக்ஷ்மணர்கள் கட்டில் இருந்து விடுபட்டதை அறிந்த ராவணன் ஏமாற்றடைந்து தூம்ராக்ஷனை போருக்கு அனுப்பி வைத்தது...

அப்போது பேரொலி எழுப்புகிறவர்களும், வேகம் கொண்டவர்களான அந்த வானரர்களின் ஆரவார சப்தத்தை ராக்ஷசர்களுடன் கூடிய ராவணன் கேட்டான்.(1)  அவன் {ராவணன்}, மென்மையாகவும் கம்பீரமாகவும் கோஷிக்கும் அந்தப் பெரும் நாதத்தைக் கேட்டு, அந்த ஆலோசகர்களின் {அமைச்சர்களின்} மத்தியில் {பின்வரும்} வசனத்தைச் சொன்னான்:(2) “பெரும் மகிழ்ச்சியில் மூழ்கித் திரண்டிருக்கும் பல வானரர்களின் இந்த மஹத்தான நாதம், மேகங்களின் கர்ஜனை எப்படியோ, அப்படியே எழுகிறது.{3} அவர்களின் பிரீதி மஹத்தானது என்பது வெளிப்படையானது. இதில் சந்தேகமில்லை. இந்தப் பெரும் சப்தத்தால் வருணாலயமும் {பெருங்கடலும்} கலங்குகிறது.(3,4) உடன்பிறந்தோரான அந்த ராமலக்ஷ்மணர்கள், கூரிய சரங்களால் கட்டப்பட்டுக் கிடக்கின்றனர். இந்த மஹத்தான நாதம் என்னில் சந்தேகத்தை ஜனிக்கச் செய்கிறது” {என்றான் ராவணன்}.(5)

யுத்த காண்டம் 051ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே யுத்³த⁴காண்டே³ ஏகபஞ்சஷ²꞉ ஸர்க³꞉

தேஷாம் ஸுதுமுலம் ஷ²ப்³த³ம் வானராணாம் தரஸ்வினாம் |

நர்த³தாம் ராக்ஷஸைஹ் ஸார்த⁴ம் ததா³ ஷு²ஷ்²ராவ ராவண꞉ || 6-51-1

ஸ்னிக்³த⁴ க³ம்பீ⁴ர நிர்கோ⁴ஷம் ஷ்²ருத்வா ஸ நினத³ம் ப்⁴ருஷ²ம் |

ஸசிவானாம் ததஸ் தேஷாம் மத்⁴யே வசனம் அப்³ரவீத் || 6-51-2

யதா² அஸௌ ஸம்ப்ரஹ்ருஷ்டானாம் வானராணாம் ஸமுத்தி²த꞉ |

ப³ஹூனாம் ஸுமஹான் நாதோ³ மேகா⁴னாம் இவ க³ர்ஜதாம் || 6-51-3

வ்யக்தம் ஸுமஹதீ ப்ரீதிர் ஏதேஷாம் ந அத்ர ஸம்ஷ²ய꞉ |

ததா² ஹி விபுலைர் நாதை³ஷ்² சுக்ஷுபே⁴ வருண ஆலய꞉ || 6-51-4

தௌ து ப³த்³தௌ⁴ ஷ²ரைஸ் தீஷ்க்ணைர் ப்⁴ராதரௌ ராம லக்ஷ்மணௌ |

அயம் ச ஸுமஹான் நாத³ஹ் ஷ²ன்காம் ஜனயதி இவ மே || 6-51-5

வந்தான் கருடன் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 050 (65)

Enter Garuda | Yuddha-Kanda-Sarga-050 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: வானரர்களுக்கு நம்பிக்கையளித்த ஜாம்பவான்; விபீஷணனின் அழுகை; சுக்ரீவன் சொன்ன ஆறுதல்; கருடன் வந்து, ராமலக்ஷ்மணர்களை நாகபாசத்தில் இருந்து விடுவித்தது...

அப்போது, மஹாதேஜஸ்வியும், மஹாபலவானுமான ஹரிராஜன் {சுக்ரீவன், பின்வருமாறு} சொன்னான் “ஏன் இந்த சேனை ஜலத்தில் காற்றால் நிலைதடுமாறும் நாவத்தை {ஓடத்தைப்} போலக் கலக்கமடைகிறது?” {என்றான் சுக்ரீவன்}.(1)

சுக்ரீவனின் சொற்களைக் கேட்ட வாலிபுத்ரன் அங்கதன், {பின்வருமாறு} கூறினான், “இராமரையும், மஹாபலம் பொருந்திய லக்ஷ்மணரையும் நீர் பார்க்கவில்லையா?{2} மஹாத்மாக்களும், தசரதாத்மஜர்களுமான இந்த வீரர்கள் இருவரும், சரஜாலத்தால் {கணை வலையால்} மறைக்கப்பட்டு, உதிரத்தால் நனைந்து, சரதல்பத்தில் {கணைப்படுக்கையில்} சயனிக்கின்றனர்” {என்றான் அங்கதன்}.(2,3) 

யுத்த காண்டம் 050ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே யுத்³த⁴காண்டே³ பஞ்சஷ²꞉ ஸர்க³꞉

அத² உவாச மஹா தேஜா ஹரி ராஜோ மஹா ப³ல꞉ |

கிம் இயம் வ்யதி²தா ஸேனா மூட⁴ வாதா இவ நௌர் ஜலே || 6-50-1

ஸுக்³ரீவஸ்ய வசஹ் ஷ்²ருத்வா வாலி புத்ரோ அன்க³தோ³ அப்³ரவீத் |

ந த்வம் பஷ்²யஸி ராமம் ச லக்ஷ்மணம் ச மஹா ப³லம் || 6-50-2

ஷ²ர ஜால ஆசிதௌ வீராவ் உபௌ⁴ த³ஷ²ரத² ஆத்மஜௌ |

ஷ²ர தல்பே மஹாத்மானௌ ஷ²யானாஉ ருதி⁴ர உக்ஷிதௌ || 6-50-3

இராமனின் புலம்பல் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 049 (33)

Lamentation of Rama | Yuddha-Kanda-Sarga-049 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: நனவு மீண்ட ராமன், லக்ஷ்மணனைக் கண்டு அழுது புலம்புவது...

கோரமான சரபந்தனத்தில் கட்டப்பட்ட தசரதாத்மஜர்கள் {தசரதனின் மகன்களான ராமலக்ஷ்மணர்கள்}, நாகங்களைப் போலப் பெருமூச்சுவிட்டுக் கொண்டு, உதிரத்தில் நனைந்தபடியே சயனித்திருந்தனர்.{1} மஹாபலவானான சுக்ரீவனும், அந்த வானர சிரேஷ்டர்கள் அனைவரும், அந்த மஹாத்மாக்களை {ராமலக்ஷ்மணர்களைச்} சூழ்ந்து கொண்டு சோகத்தில் மூழ்கியிருந்தனர்.(1,2) அதேவேளையில், வீரியவானான ராமன், சரங்களால் கட்டப்பட்டிருந்தாலும், சத்வ யோகத்தில் {வலிமையைத் திரட்டுவதில்} கொண்ட தன் ஸ்திரத்தன்மையினால் நனவுமீண்டான் {மயக்கம் தெளிந்தான்}.(3)

யுத்த காண்டம் 049ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே யுத்³த⁴காண்டே³ ஏகோனபஞ்சாஷ²꞉ ஸர்க³꞉

கோ⁴ரேண ஷ²ர ப³ந்தே⁴ன ப³த்³தௌ⁴ த³ஷ²ரத² ஆத்மஜௌ |

நிஷ்²வஸந்தௌ யதா² நாகௌ³ ஷ²யானௌ ருதி⁴ர உக்ஷிதௌ || 6-49-1

ஸர்வே தே வானர ஷ்²ரேஷ்டா²ஹ் ஸஸுக்³ரீவா மஹா ப³லா꞉ |

பரிவார்ய மஹாத்மானௌ தஸ்து²ஹ் ஷோ²க பரிப்லுதா꞉ || 6-49-2

ஏதஸ்மின்ன் அந்தேரே ராமஹ் ப்ரத்யபு³த்⁴யத வீர்யவான் |

ஸ்தி²ரத்வாத் ஸத்த்வ யோகா³ச் ச ஷ²ரைஹ் ஸந்தா³னிதோ அபி ஸன் || 6-49-3

ததோ த்³ருஷ்ட்வா ஸருதி⁴ரம் விஷண்ணம் கா³ட⁴ம் அர்பிதம் |

ப்⁴ராதரம் தீ³ன வத³னம் பர்யதே³வயத்³ ஆதுர꞉ || 6-49-4

கிம் நு மே ஸீதயா கார்யம் கிம் கார்யம் ஜீவிதேன வா |

ஷ²யானம் யோ அத்³ய பஷ்²யாமி ப்⁴ராதரம் யுதி⁴ நிர்ஜிதம் || 6-49-5

திரிஜடையின் ஆறுதல் | யுத்த காண்டம் சர்க்கம் - 048 (37)

Consolation of Trijata | Yuddha-Kanda-Sarga-048 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: சோகத்தில் மூழ்கிய சீதை; அவளுக்கு நம்பிக்கை அளித்து மீண்டும் அசோக வனிகைக்கு இட்டுச் சென்ற திரிஜடை...

சீதை, தன் பர்த்தாவையும், மஹாபலவானான லக்ஷ்மணனையும் கொல்லப்பட்டவர்களாகக் கண்டு சோகத்தில் மூழ்கி கருணைக்குரிய வகையில் {பின்வருமாறு} அழுது புலம்பினாள்[1]:(1) “எந்த லக்ஷணிகர்கள் {லக்ஷணம் தெரிந்தவர்கள்}, என்னை புத்ரிணீ என்றும், அவிதவேதி என்றும் {புத்திர பாக்கியமுள்ளவள் என்றும், விதவையாகாத நித்யசுமங்கலி என்றும்} சொன்னார்களோ, அந்த ஞானிகள் அனைவரும், ராமர் கொல்லப்பட்டதால் ஏதுமறியாத பொய்யர்களாகிவிட்டனர்.(2) யாவர் என்னை யஜ்ஞங்கள் செய்பவரின் மஹிஷி {பட்டத்து ராணி} என்றும், சாஸ்திரங்களை அறிந்தவரின் பத்தினி {மனைவி} என்றும் சொன்னார்களோ, அந்த ஞானிகள் அனைவரும் ராமர் கொல்லப்பட்டதால் ஏதுமறியாத பொய்யர்களாகிவிட்டனர்.(3) யாவர் என்னை பர்த்தாவால் {கணவனால்} பூஜிக்கப்படுபவள் என்றும், வீர பார்த்திபனின் பத்தினி என்றும் சொன்னார்களோ, அந்த ஞானிகள் அனைவரும் ஏதுமறியாத பொய்யர்களாகிவிட்டனர்.(4) கார்தாந்திகர்களான  எந்த துவிஜர்கள் {சோதிடர்களான இருபிறப்பாளர்கள் யாவர்} என்னை சுபமானவள் என்று உறுதியாகச் சொன்னார்களோ, அந்த ஞானிகள் அனைவரும் ராமர் கொல்லப்பட்டதால் ஏதுமறியாத பொய்யர்களாகிவிட்டனர்.(5)