Vali banishes Sugriva | Kishkindha-Kanda-Sarga-10 | Ramayana in Tamil
பகுதியின் சுருக்கம்: வாலியுடன் ஏற்பட்ட பகை, ராஜ்ஜியத்தில் இருந்து தான் விரட்டப்பட்டது ஆகியவற்றுக்கான காரணங்களை ராமனிடம் சொன்ன சுக்ரீவன்...
{சுக்ரீவன் தொடர்ந்தான்}, "அப்போது குரோதத்தால் நிறைந்து, மனங்கலங்கி வந்த என்னுடன்பிறந்தானிடம் {வாலியிடம்}, நலம் விரும்பி {பின்வருமாறு} நான் அருள் வேண்டினேன் {மன்றாடினேன்}:(1) "அனாதைகளுக்கு ஆனந்தமளிப்பவரே {வாலியே}, அதிர்ஷ்டவசமாக நீர் பகைவனைக் கொன்று, குசலமாக {நலமாகத்} திரும்பிவந்தீர். அனாதையான {நாதனற்றவனான} எனக்கு நீரே ஏக நாதனாவீர்.(2) சலாகைகள் {கம்பிகள்} பலவற்றைக் கொண்டதும், உதித்த பூர்ண சந்திரனைப் போன்றதும், வெண்சாமரத்துடன் கூடியதும், என்னால் ஏந்தப்படுவதுமான இந்தக் குடையை ஏற்பீராக.(3)
நிருபரே {மன்னரே}, ஓராண்டு அந்த பிலத்வாரத்தில் {வளையின் வாயிலில்} காத்திருந்து, அந்த பிலத்தின் துவாரம் {வளையின் வாயில்} வழியாக ரத்தம் வழிவதைக் கண்டு வருந்தினேன். பிறகு, சோகத்தில் மூழ்கிய ஹிருதயத்துடனும், பெருங்கலக்கமடைந்த இந்திரியங்களுடனும் அந்த பிலத்வாரத்தை சைல சிருங்கத்தால் {மலைச்சிகரத்தால்} மூடிவிட்டு, அந்த தேசத்தில் {இடத்தில்} இருந்து நகர்ந்து மீண்டும் கிஷ்கிந்தையில் பிரவேசித்தேன்.(4-6அ) இங்கே என்னைச் சோர்வுடன் கண்ட நகரமக்களும், மந்திரிகளும் {எனக்கு} அபிஷேகம் செய்து வைத்தனரேயன்றி என் விருப்பத்தாலல்ல. எனவே இதை நீர் பொறுத்துக் கொள்வதே தகும்.(6ஆ,7அ)
பெருமைக்குரிய ராஜா நீரே. நான் முன்பு போலவே இருப்பேன். என்னுடைய இந்த ராஜபாவம் {அரசநிலை} நீர் இல்லாததால் ஏற்பட்டது. அமைச்சர்களும், நகரமக்களும், நகரமும் கண்டகமின்றி {முட்களின்றி / இடையூறுகளின்றி} நிலைநிற்கின்றன.(7ஆ,8) நியாசபூதமான {அடைக்கலமாக இருந்த} இந்த ராஜ்ஜியத்தை நான் உமக்குத் திருப்பித் தருகிறேன். சத்ருசூதனரே {பகைவரை அழிப்பவரே}, சௌம்யரே {மென்மையானவரே}, என்னிடம் கோபங்கொள்ளாதீர்.(9) இராஜரே, சிரம்பணிந்து, கைக்கூப்பி உம்மை நான் யாசிக்கிறேன். மந்திரிகளும், புரவாசிகளும் ஒன்று சேர்ந்து, சூனியமான தேசத்தைக் கட்டுப்பாட்டில் வைப்பதற்காக, என்னை வலுக்கட்டாயமாக இந்த ராஜபாவத்தில் {அரசநிலையில்} நியமித்தனர்" {என்றேன்}.(10,11அ)
அந்த வானரன் {வாலி}, இவ்வாறு சினேகத்துடன் பேசும் என்னை நிந்தித்து, "உனக்கு ஐயோ" என்று சொல்லி அந்தந்தவென {சொல்லக்கூடாத} பலவற்றைச் சொன்னான்.(11ஆ,12அ) சாதாரண மக்களையும், {அவனுக்கு} சம்மதமான {தனக்கு இணக்கமான} மந்திரிகளையும் அழைத்து, நண்பர்களுக்கு மத்தியில் என் மீது ஹிதமற்ற கடும் வாக்கியங்களை வீசினான்:(12ஆ,13அ) "பூர்வத்தில் மஹாசுரனான மாயாவி, கடும் யுத்தத்தை விரும்பியவனாக அந்த ராத்திரியில் என்னை அழைத்ததை நீங்கள் அறிவீர்கள்.(13ஆ,14அ) அவன் அவ்வாறு சொன்னதைக் கேட்டு நான் நிருபாலயத்தில் {அரசமாளிகையில்} இருந்து வெளியேறினேன். உடன்பிறந்த இந்த பயங்கரனும் என்னைத் துரிதமாகப் பின்தொடர்ந்து வந்தான்.(14ஆ,15அ) அந்த மஹாபலவான் {மாயாவி}, ராத்திரியில் இருவராக வரும் என்னைக் கண்டு ஓடினான். நெருங்கிச் சென்ற எங்களைக் கண்டதும் அச்சத்தால் பீடிக்கப்பட்ட அவன், வேகமாக ஓடிச் சென்று ஒரு மஹாபிலத்திற்குள் {வளைக்குள்} புகுந்தான்.(15ஆ,16)
அவன் அந்த கோரமான மஹாபிலத்திற்குள் பிரவேசித்ததை அறிந்ததும், என்னுடன் பிறந்தவனும், குரூரத் தோற்றம் கொண்டவனுமான இவனிடம் நான் {பின்வருமாறு} சொன்னேன்:(17) "{இவனைக்} கொல்லாமல் இங்கிருந்து புரிக்கு {தலைநகருக்குத்} திரும்பும் சக்தி எனக்கில்லை. நான் இவனைக் கொல்லும் வரை, நீ பிலத்வாரத்தில் காத்திருப்பாயாக" {என்றேன்}.(18) இவன் அங்கே {வளையின் வாயிலில்} நிற்பான் என்ற நம்பிக்கையில் நான் புகுதற்கரிய அந்த பிலத்திற்குள் {வளைக்குள்} பிரவேசித்தேன். அங்கே அவனை {மாயாவியைத்} தேடுவதிலேயே ஓராண்டு கடந்தது.(19) பயத்தால் பீடிக்கப்பட்ட அந்த சத்ருவை {மாயாவியைக்} கண்ட உடனேயே கவலையின்றி பந்துக்கள் அனைவருடன் சேர்த்து அவனைக் கொன்றேன்.(20)
கதறும் அவனது வாயில் இருந்து பூதலத்தில் வழிந்த உதிரம் பெருகி அந்த பிலத்தை {வளையை} நிறைத்து அதைக் கடப்பதற்கு அரியதாக்கியது.(21) விக்ராந்தனான அந்த சத்ருவை {படையெடுத்து வந்த பகைவனான அந்த மாயாவியை} நான் சுகமாகக் கொன்ற பிறகு, பிலத்தின் முகம் மூடப்பட்டிருந்ததால் வெளியேறும் வழியைக் கண்டேனில்லை.(22) "சுக்ரீவா" என்று மீண்டும் மீண்டும் உரக்கக் கதறினாலும், எனக்கு மறுமொழி ஏதும் வராததால் நான் பெருந்துக்கமடைந்தேன்.(23) என் பாதங்களால் பலமுறை உதைத்து {அந்தப் பாறையை} நொறுக்கினேன். பிறகு அந்தப் பாதையில் வெளியேறி இங்கே மீண்டும் வந்தடைந்தேன்.(24) உடன்பிறந்த அன்பை மறந்து, தனக்கு ராஜ்ஜியத்தை விரும்பி, கற்பனையில் ஆழ்ந்தக் கொடியவனான இந்த சுக்ரீவனால் நான் அங்கே அடைக்கப்பட்டிருந்தேன்" {என்றான் வாலி}.(25)
வானரன் வாலி, அங்கே இதைச் சொல்லிவிட்டு, என்னைக் குறித்த மனக்கலக்கமேதும் இல்லாமல், என்னை வசிப்பதற்கோர் இடமில்லாதவனாக ஏக வஸ்திரத்துடன் {ஒரே ஆடையுடன்} விரட்டிவிட்டான்.(26) இராகவரே, அவன் என்னை அடித்து {விரட்டி} தாரத்தையும் {மனைவியையும்} கவர்ந்து கொண்டான். நான் அந்த பயத்தால் வனங்கள், ஆர்ணவங்களுடன் {கடல்களுடன்} கூடிய இந்த மஹீ முழுவதிலும் திரிந்து வருகிறேன்.(27) பாரியை {மனைவி ருமை} பறிக்கப்பட்ட துக்கத்தில் இருக்கும் நான், வேறொரு காரணத்தால் வாலியால் புகமுடியாத சிறந்த கிரியான ரிச்யமூகத்தில் பிரவேசித்தேன்.(28) இராகவரே, இந்த மஹத்தான வைரத்தின் கதை அனைத்தையும் சொல்லிவிட்டேன். அப்பாவியான எனக்கு வாய்த்த விசனத்தை {துன்பத்தைப்} பார்ப்பீராக.(29) சர்வலோகபயாபஹரே {உலகங்கள் அனைத்திற்கும் அபயம் அளிப்பவரே}, வாலியிடம் கொண்ட பயத்தால் பீடிக்கப்பட்ட எனக்கு, அவனை நிக்ரஹம் செய்து {அழித்து} நீர் அருள்புரிய வேண்டும்[1]" {என்றான் சுக்ரீவன்}.(30)
[1] முரணுடைத் தடக் கை ஓச்சிமுன்னவன் பின்வந்தேனைஇருள்நிலைப் புறத்தின்காறும் உலகுஎங்கும் தொடர இக் குன்றுஅரண் உடைத்து ஆகி உய்ந்தேன்ஆர் உயிர் துறக்கலாற்றேன்சரண் உனைப் புகுந்தேன் என்னைத்தாங்குதல் தருமம் என்றான்- கம்பராமாயணம் 3810ம் பாடல், நட்பு கோட் படலம்பொருள்: "வலிமையுள்ள பெரிய கையை ஓங்கிக் கொண்டு என் அண்ணன் {வாலி}, தன் பின் வந்த என்னை, இருட்டின் இருப்பிடமான இவ்வுலகின் புறத்திலும், உலகங்கள் அனைத்திலும் தொடர்ந்து துரத்த, இம்மலையை அரணாகக் கொண்டு உயிர் பிழைத்தேன். ஆருயிரைத் துறக்க முடியாத நான், உன்னைச் சரண் புகுந்தேன். என்னை ஆதரிப்பதே தர்மம்" என்றான் {சுக்ரீவன்}.
{சுக்ரீவனால்} இவ்வாறு சொல்லப்பட்டதும், தர்மஜ்ஞனும் {தர்மத்தை அறிந்தவனும்}, தேஜஸ்வியுமானவன் {ராமன்}, புன்னகைத்தவாறே தர்மத்திற்கு இணக்கமான சொற்களை சுக்ரீவனிடம் சொல்ல ஆரம்பித்தான்:(31) "துர்விருத்தம் கொண்ட {தீய நடத்தை கொண்ட} அந்த வாலி, அமோகமானவையும் {வீண்போகாதவையும்}, கூர்மையானவையும், சூரியனைப் போன்றவையுமான என்னுடைய இந்தச் சரங்களால் வீழ்வான்.(32) உன் பாரியையை {மனைவியான ருமையை} அபகரித்த வாலியை எதுவரை நான் பார்க்கவில்லையோ, அதுவரையே பாபாத்மாவும், தூஷக சாரித்ரம் {நிந்திக்கத்தக்க வரலாற்றைக்} கொண்டவனுமான அவன் ஜீவித்திருப்பான்.(33) நீ சோக சாகரத்தில் மூழ்கியிருப்பதை என் ஆத்ம அனுமானத்தால் பார்க்கிறேன். உன்னை நான் {அதைக்} கடக்க வைப்பேன். {இழந்ததை} நீ நிச்சயம் முழுமையாக மீட்பாய்" {என்றான் ராமன்}.(34)
தன் மகிழ்ச்சியையும், பௌருஷத்தையும் {ஆண்மையையும்} அதிகரிக்கும் அந்த சொற்களைக் கேட்ட சுக்ரீவன், பரமபிரீதியடைந்து, இந்த மஹத்தான வாக்கியங்களைச் சொன்னான்.(35)
கிஷ்கிந்தா காண்டம் சர்க்கம் – 10ல் உள்ள சுலோகங்கள்: 35
| Previous | | Sanskrit | | English | | Next |
