தூதனைக் கொல்லாதீர் என்ற விபீஷணன் | சுந்தர காண்டம் சர்க்கம் - 52 (27)

Messenger not to be killed - Vibhishana said | Sundara-Kanda-Sarga-52 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: தூதனை வதம் செய்வது தகாது என்று ராவணனுக்கு அறிவுரை கூறிய விபீஷணன்...

மஹாத்மாவான அந்த வானரனின் அந்த வசனத்தைக் கேட்டு, குரோதத்தில் மூர்ச்சித்த {கோபத்தில் தன்னை மறந்த} ராவணன், ஹனுமானை வதம் செய்ய ஆணையிட்டான்.(1) துராத்மாவான ராவணன், அவனை வதம் செய்ய உத்தரவிட்டபோது, தூதனைக் கொல்வதை விபீஷணன் ஏற்கவில்லை.(2) காரியங்களின் விதங்களில் உறுதியுடன் இருப்பவனான அவன் {விபீஷணன்}, அந்த ரக்ஷோதிபதி {ராவணன்} குரோதமடைந்திருப்பதையும், எழுந்திருக்கும் அந்தக் காரியத்தையும் அறிந்து, செய்ய வேண்டிய காரியத்தைக் குறித்துச் சிந்தித்தான்.(3)

சுந்தர காண்டம் 52ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே ஸுந்த³ரகாண்டே³ த்³விபஞ்சாஷ²꞉ ஸர்க³꞉

தஸ்ய தத் வசநம் ஷ்²ருத்வா வாநரஸ்ய மஹாத்மந꞉ |

ஆஜ்ஞாபயத் வத⁴ம் தஸ்ய ராவண꞉ க்ரோத⁴ மூர்சித꞉ || 5-52-1

வதே⁴ தஸ்ய ஸமாஜ்ஞப்தே ராவணேந து³ராத்மநா |

நிவேதி³தவதோ தௌ³த்யம் ந அநுமேநே விபீ⁴ஷண꞉ || 5-52-2

தம் ரக்ஷோ அதி⁴பதிம் க்ருத்³த⁴ம் தச் ச கார்யம் உபஸ்தி²தம் |

விதி³த்வா சிந்தயாமாஸ கார்யம் கார்ய விதௌ⁴ ஸ்தி²த꞉ || 5-52-3

நிஷ்²சித அர்த²꞉ தத꞉ ஸாம்நா ஆபூஜ்ய ஷ²த்ருஜித் அக்³ரஜம் |

உவாச ஹிதம் அத்யர்த²ம் வாக்யம் வாக்ய விஷா²ரத³꞉ || 5-52-4

கடும் எச்சரிக்கை | சுந்தர காண்டம் சர்க்கம் - 51 (46)

Stern warning | Sundara-Kanda-Sarga-51 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: இராவணனுக்கு நல்ல ஆலோசனை வழங்கவும், அவனைக் கடுமையாக எச்சரிக்கவும் செய்த ஹனுமான்...

சத்வவானான ஹரிசத்தமன் {பலம்நிறைந்தவனும், குரங்குகளில் சிறந்தவனுமான ஹனுமான்}, பெரும்பலம் கொண்ட அந்த தசானனனை {பத்து முகம் கொண்ட ராவணனைக்} கண்டு, அவனிடம் அர்த்தம் பொதிந்த {பின்வரும்} வாக்கியத்தைத் தயக்கமின்றி சொன்னான்:(1) "இராக்ஷசேந்திரா, சுக்ரீவரின் ஆணையின் பேரில் நான் இங்கே உன் ஆலயத்திற்கு {வசிப்பிடத்திற்கு} வந்தேன். உன் சகோதரரான ஹரீசர் {குரங்குகளின் தலைவர் சுக்ரீவர்}[1], உன் குசலத்தை {நலத்தை} விசாரித்தார்.(2) உன் சகோதரரான மஹாத்மா சுக்ரீவர் அனுப்பிய செய்தியும், இம்மையிலும், மறுமையிலும் தர்மத்தையும், அர்த்தத்தையும் ஈட்டுவதில் நன்மை பயக்கக்கூடியதுமான வாக்கியத்தைக் கேட்பாயாக.(3)

சுந்தர காண்டம் 51ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே ஸுந்த³ரகாண்டே³ ஏகபங்சஷ²꞉ ஸர்க³꞉

தம் ஸமீக்ஷ்ய மஹாஸத்த்வம் ஸத்த்வவான் ஹாரி ஸத்தம꞉ |

வாக்யம் அர்த²வத் அவ்யக்³ர꞉ தம் உவாச த³ஷ² ஆநநம் || 5-51-1

அஹம் ஸுக்³ரீவ ஸந்தே³ஷா²த் இஹ ப்ராப்த꞉ தவ ஆலயம் |

ராக்ஷஸ இந்த்³ர ஹரி ஈஷ²꞉ த்வாம் ப்⁴ராதா குஷ²லம் அப்³ரவீத் || 5-51-2

ப்⁴ராது꞉ ஷ்²ருணு ஸமாதே³ஷ²ம் ஸுக்³ரீவஸ்ய மஹாத்மந꞉ |

த⁴ர்ம அர்த² உபஹிதம் வாக்யம் இஹ ச அமுத்ர ச க்ஷமம் || 5-51-3

ராஜா த³ஷ²ரதோ² நாம ரத² குந்ஜர வாஜிமான் |

பிதா இவ ப³ந்து⁴꞉ லோகஸ்ய ஸுர ஈஷ்²வர ஸம த்³யுதி꞉ || 5-51-4

பிரஹஸ்தனின் விசாரணை | சுந்தர காண்டம் சர்க்கம் - 50 (19)

Prahasta's enquiry | Sundara-Kanda-Sarga-50 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: ஹனுமானை விசாரித்த பிரஹஸ்தன்; இராமனின் தூதனாகத் தன்னை அறிமுகம் செய்து கொண்ட ஹனுமான்...

மஹாபாஹுவும், உலகத்தை ராவணஞ் செய்ய {கதறி அழ} வைப்பவனுமான அந்த ராவணன், தன் எதிரில் நிற்கும் அந்த பிங்காக்ஷனை {மஞ்சள் நிறக் கண்களைக் கொண்ட ஹனுமானைப்} பார்த்து, மஹத்தான கோபத்தை அடைந்தான். தேஜஸ்ஸால் நிறைந்த கபீந்திரனைக் குறித்த சந்தேகத்தால் மனம் பீடிக்கப்பட்டவனாக {பின்வருமாறு} ஆலோசித்தான்:(1,2அ) "சாக்ஷாத் நந்தி பகவானே இங்கே வந்திருக்கிறானா என்ன? பூர்வத்தில் கைலாசத்தை நான் அசைத்தபோது, எவன் என்னை சபித்தானோ அவனா {அதே நந்தியா} இவன்? அல்லது மஹாசுரன் பாணன் {பாணாசுரன்} வானர மூர்த்தியாக வந்திருக்கிறானா என்ன?" {என்று நினைத்தான் ராவணன்}.(2ஆ,3)

சுந்தர காண்டம் 50ம் ஸர்கம்

வால்மீகி ராமாயணே ஆதி³ காவ்யே ஸுந்த³ரகாண்டே³ பங்சாஷ²꞉ ஸர்க³꞉

தம் உத்³வீக்ஷ்ய மஹாபா³ஹு꞉ பிந்க³ அக்ஷம் புரத꞉ ஸ்தி²தம் |

ரோஷேண மஹதா ஆவிஷ்டோ ராவணோ லோக ராவண꞉ || 5-50-1

ஸ ராஜா ரோஷ தாம்ர அக்ஷ꞉ ப்ரஹஸ்தம் மந்த்ரி ஸத்தமம் |

கிமேஷ ப⁴க³வாந்நந்தீ³ ப⁴வேத்ஸாக்ஷாதி³ஹாக³த꞉ || 5-50-2

யேந ஷ²ப்தோ(அ)ஸ்மி கைலாஸே மயா ஸஞ்சாலிதே புரா |

ஸோ(அ)யம் வாநரமூர்தி꞉ ஸ்யாத்கிம்ஸ்வித்³பா³ணோ மஹாஸுர꞉ || 5-50-3

ஸ ராஜா ரோஷதாம்ராக்ஷ꞉ ப்ரஹஸ்தம் மந்த்ரிஸத்தமம் |

கால யுக்தம் உவாச இத³ம் வசோ விபுலம் அர்த²வத் || 5-50-4

து³ராத்மா ப்ருச்ச்²யதாம் ஏஷ குத꞉ கிம் வா அஸ்ய காரணம் |

வந ப⁴ந்கே³ ச கோ அஸ்ய அர்தோ² ராக்ஷஸீநாம் ச தர்ஜநே || 5-50-5

ஹனுமானின் ஆச்சரியம் | சுந்தர காண்டம் சர்க்கம் - 49 (20)

Hanuman wondered | Sundara-Kanda-Sarga-49 | Ramayana in Tamil

பகுதியின் சுருக்கம்: இராவணனின் தேஜஸ்ஸையும், மகிமையையும் கண்டு ஆச்சரியமடையும் ஹனுமான்...

பிறகு, பீமவிக்கிரமனான அந்த ஹனுமான், அவனுடைய {இந்திரஜித்தின்} கர்மத்தால் வியப்படைந்து, குரோதத்தில் சிவந்த கண்களுடன் ரக்ஷோதிபனை {ராவணனைக்} கண்டான்.(1)